Büyüyen Kim?

Ben ne yaparsam onu yapıyor.
Çocukken karşımızdaki kişiyi kızdırmak için her sözünü her hareketini tekrar ederdik anımsar mısınız? Öfkeden avaz avaz bağırtana kadar da sürdürürdük bu oyunu.
Evdeki küçük hanımın peşim sıra süren taklitleri beni kızdırmaktan çok güldürüyor. Ruj sürüyorsam kesinlikle o da sürmek istiyor. Parfüm sıkıyorsam o da boynunu uzatıyor...
İşin hoş tarafı her sabah eline gazete alması ve "Ben kipat okııcam, susun" demesi.
Geçen hafta tüylü pembe sırt çantasını alıp "işe gitmek" üzere yola çıkmış. "Peki iş neresi?" diye sormuş ablası. "Gaste" demiş ablasına...
Her tavrımı hayranlıkla takip eden bu küçük insan müthiş bir sorumluluk da yüklüyor omzuma. Her sözcüğüme dikkat eder oldum. Yemek seçmiyorum, düzenimi bozmuyorum, terliğimi ayağımdan çıkarmıyorum...
Uzmanlar "Çocuk söylediğinizi değil, yaptığınızı yapar" derler hep.
Doğruymuş...
Her gece diş fırçalıyoruz beraber.
Bir gece benim ondan da çok uykum gelince "Boşver bu gece fırçalamayalım" dedim.
Birlikte yatağa yattık ve mışıl mışıl uyuduk.
Ertesi gece "Hadi dişimizi fırçalayalım" dediğimde, küçük ellerini geriye doğru savurarak "Bos vey anneee bu gece yapmaalım" diye yanıt verdi.
Ben hayretle ona bakarken babası "Yaaaaa ,gördün mü?" diyerek yanımdan geçip gitti.
Hay Allah...
Ben şimdi neye kızmalıyım?
Kendime mi, anneliğimde bir açık yakalayıp anında atış yapan babasına mı?
Şimdi her gece küçük kızımdan bir kere "Bos vey anne" duyuyorum ve sonra da onu ikna etmeye çalışıyorum...
Onun herhangi bir faaliyete geçmesi için önce benim uygulamam gerekiyor.
İnsan bir çocuk yetiştirirken galiba önce kendini temize çekiyor.
Yaşamımızın ne çok karalamayla dolu olduğunu görüyorum böylelikle.
Belki de anne babalarımızın bizlere bu kadar çok müdahale etmelerinin sebebi, temize çekilmiş o hayatta hata payını sıfıra indirip özet bir başarıya götürme telaşıydı...
Ertelenmiş, boş verilmiş, hakkı yenmiş öyle çok şey var ki...
İnsan ancak kendi çocuğu için tasarladığı hayata, kendi ömründen bir şeyler vermek istediğinde fark edebiliyor...
Farkındasınız değil mi?
Çocuk büyürken annesini de büyütüyor!

(iclal aydından bir yazı bu ünzile)