bir taziye:nam-ı diğer aşkzedeyi kaybettik.

kırılan,dökülen,etrafa saçılan

ve kaybolan yanlarımın umutsuzluğuyla,
gittiğin günden beri,

bana bıraktığın bu hüzünlü yılların,

bu tarifsiz acıyan yanlarımın yıkılmışlığıyla,

ne desem,kime desem,

ve hatta kim anlarki böylesi kanayan yanlarımı,

ümit dediğin bende,

üzerine basılıp geçilen,

kurumuş sonbahar yaprakları kadar tutunamıyorlar hayata,

artık ayağa kalkıp,yeniden filiz verebilmesi imkansız,

bu köklerinden sökülmüş gönül ağacımın,

bunca şeyin ardından senin de diyebileceğin..

bir taziye olabilir belki,

sadece..

yazan:zeynep melike..)