bir perşembe sabahı denetimi

pervinin geçenlerde söylediği bir cümle vardı,"oof anne of bu dünyayla napcaz biz böyle"diye.
işyerindeyim,günlerden perşembe,az önce sigortadan memurlar geldi tabir yerindeyse baskına.yüzlerini çok iyi gördüm diyemem ama seslerini odamdan çok net duydum,patronun odasında oturdukları için.okadar insana güven veren sesleriyle bir konuşmaları vardıki,ulan harbi dürüst memur bunlar,bak demek olunca oluyomuş felan dedim içimden,nerdeyse duygulanmaktan gözlerim yaşaracaktı.ta ki pervinciğimin sözü yüzüme bir tokat gibi yapışıverince anladım,harbi ahır zamandayız,elbet düzgün insanlar var bu dünyanın tepemize inivermesini engelleyen duaların sahibi mübarek insanlar.ama bu nasıl bir korkunçluktur,dedikleri bukadarmı uymaz insanın yaşantısına,bukadarmı eli titremeden,yüzü kızarmadan pervasızca alınır rüşvet dedikleri şey.sadece susmak geliyor içimden bu hayal kırıklığımın üstüne.ve rüşvet almanın ve vermeninde haram olduğunu bikez daha hatırlayarak.sigortasızların kaderi değişmedi yine,düzen aynı düzen bizde..
daha denilecek söz bulamadığımdan değil ama cidden,bir çıkış yolu olana dek sadece şikayet ederek ve seyrederekte geçirmek istemiyorum zamanımı,Allah önümüzü,ömrümüzü,ve sonumuzu hayır etsin,ve bizleri yaptıklarımızla muamele edip yargılamasın,ey merhametine sığındığım yüceler yücesi Rabbim,görüyorsun ki kalbimle buğz etmekten başka bişey gelmiyor şimdilik elimden,sen affedicisin affetmeyi seversin,bizide affet..