hastayız hasta,canımız ister pasta :)

geçen hafta acillerde dolaşırken iyi olan bir ben kalmıştım sanırım,pazar gecesi pervini götürdük,pazartesi,eşimin şantiyede geçirdiği ufak bir kazada şiddetli kafası ve incinen boynu için acildeydik,(şükür ki kırılma veya çatlak yokmuş)salı önce kayınvalidemi ve görümcemi,ikinciye diğer görümcemin kızını ve sabaha karşı 4:30 gibi pervini götürdük yine(kusma,ateş ve ishal ile)ve çarşamba eşimin kontrolü,pervinin iğnesi derken işe gelemedim,böyle devam etti haftasonuna kadar ve ben hala kendime gelmiş diyilim,yani kendimi dinlesem halsizlikten kolumu kıpırdatamam,ama sürükleye sürükleye geçirdik bir haftayı daha..şimdi herkes biras daha iyi şükür,
pervinin rahatsızlığından dolayı annemlere götüremedik,ve sağolsun annem bizim eve gelip baktı pervine üç gün boyunca,pazar akşamı eşimin arkadaşına gittik oturmaya,bir diğer arkadaşıda geldi hanımıyla,bizim gibi misafir oalrak gelenler karı koca doktordular,hanım çok canayakın ve güzeldi,tesettürlüydü,ama çalışırken başörtüsünü açtığını,ama bunun bile yeterli olmadığını normal hayatında bile kapalı olduğunun bilinmesinin kendisine sıkıntı olacağını söyledi,çok üzüldüm söylemem gerekirse,ve mahalle baskısı dedikleri çığırtkanlık böyle bişey olmalı dedim,keşke özgürlük herkese ait bişey olsa..bu cümleyi yazınca keşke diye başlayan bir cümle daha icat edildi şu an gibi geldi sanki,neyse,işte böyle velhasıl...