hesaplı kitaplı 2009 çıkarması

*ne düşünüp ne düşünmeyeceğime karar veremediğim günler geçiriyorum yine,hayır depresyon desen oralarda değilim şükür:)


sene sonu geldiya benimkisi geçen yılın muhasebesini yaparken,kendi canıma okumak,tabir yerindeyse.


yazılacak not düşülecek bissürü şey beni beklerken,içimde yazmadan,sadece düşünme isteği var,yada ilk bakışta çözülemeyen şiirlerde kendimi bulma arzusu.


hayatta korktuğum şeylerle yüzleştikçe daha bi cesur olduğumu farkediyorum,ama üzülmüyor da değilim kendim için,yıllar önce kazanmam gereken bu vasfı geç kalmış bir şekilde deneyerek tecrübe ediyor ve anca bu yaşımda elde edebiliyorum bir nebzede olsa.


*yıllardır yüzleşmeye cesaret edemediğim şeyleri ucuna sıkıca bir ip bağlanıp iskele babasına emanet edilen kayıklar gibi içimde biyerlere bağlayıp durmuşum,bu yıl bunu farkettim mesela,oysa içimde bi yer işgal ettiklerini büyük bi ustalıkla kendimden bile nasıl saklayabilmişim,hayret ediyorum düşündükçe,burasıda ayrı tabi..


ama neyse,madem yüzleşip bir hesap çıkarmaya karar verdim kendimle bu yıla dair,bişeyler daha yazayım öyleyse;


*işte bu içimde bağlı kayıklarımı bir bir saldım denize bu aralar,kimi özgür kalmış olmanın sarhoşluğuyla terketti beni oracıkta ardına bile dönmeden,kimiyse cesaret bile edemedi gönül dünyamdan başka biyerlerde yaşayabilme ihtimaline..


oysa ben herzamankinden cesur bıraktım ellerini,gitmelerinden korktuğum herşeyin..


bitek hayallerimi bıraktım kendi nasibime,onlar olmadan yaşamayıda ben göze alamadım sanırım..


*rüyalar gördüm,


ellerinde topladıkları papatyalarla kırlarda koşturan,sarı saçlı kızların gülümseyişleri kaldı hatırımda şimdilik o rüyalara dair,


ama güsel rüyalardı uyanmayı istemedim çoğu zaman,


mavi gözlü oğlan çocuklar da vardı o rüyalarda,saçlarını rüzgarla dans ettiren,


ve bana gülümseyen çocuklar..


bazı geceler istop,yakalamaç oynadık onlarla,ensonunda ben mızıkçılık yapıp oyunların o en güsel yerinde uyanıverdim..


kapatsam gözlerimi hala bana gülümserken bulabilirmiyim acaba onları bir rüyada daha..


*sonra beklenmedik misafirlerim oldu bu yıl,yedi sene öncesinden,onyedi sene öncesinden çıkıp gelen misafirler..


kolonya döktüm ellerine,çikolata şeker bitmişti,kuru bir merhabamı ikram ettim,ve buyrun,bi nefeslenin uzun yoldan geldiniz zira dedim,çok kalamayız dediler,siz bilirsiniz dedim,ama hala gitmediler,bende ısrar etmedim,


kalana git denmez zira,


gidene kal demek kadar zor benim lügatımda bu söz..
**(bu yıl sonu bilançosu tutmayacak gibi geldi,en iyisi ince hesapları düşmemek buraya:)