...
bir teselli ver kırılan gururuma
bir tebessüm et unutursun zamanla
...
yine dalmışım elimde fotoğraflar
...
yine aylardan kasım
sanki sende kaldı bir yarım
her nefesim her anım
sanaydı canım
...
neden bilinmez tam yazmaya başlayacaktım bu şarkı çıktı karşıma,ve sanki şarkıdan bir hayal yumağı usulca süzülüp kalbimin tam orta yerine yerleşiverdi elinde hatıralarla..
aklımdan genel olarak günlerimden bahsetmek geçerken buda nerden çıktı böyle,beni etkisi altına alıverdi dedim hatta içimden,bukadar duygusal bir ruh haline kolayca girebilmemin son günlerde daha bi sık izlediğim kore dizilerininde katkısı olmadı değil,okuyanların biras şaşkınlıkla gülümsediğini düşünüyorum nedense şimdi,kore dizisimi,ne alakaki şimdi:)..?
herneyse,ben şimdi eve gitmek için eşimi beklerken,şarkıyı başa sarıp kaçıncı kez dinliyor oluşumu bile hatırlamazken,aklımda hayaller,elim klavyenin hüzün kokan harflerinde dolanmakta,
aşka sevgiye dair edebi cümleler kuracak kadar cesur değilim ben,aşk anlatılmaz yaşanır benim lügatımda,bundan dolayı belki hiç denemedim şimdiye dek bence aşk diye başlayan cümleleri.
yüzümü gülümsetip içimi sıcacık eden aşklara tanık oldum şimdiye dek bikaç kere,yaşanılanların aşk olduğundan hiç şüphe etmemecesine,neticesi ayrılık dahi olsa hiç şüphe etmediğim aşklar,beni bir bakışın baktığı gözleri senelerce ağlatan aşkların var olduklarına tanıklık ettirdikleri için tüm kalbimle teşekkür ederim size..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder