hastayız teyzeleri.

evimizin kuzusu,kelebeği pervin yine acile taşındı dün gece 39.2 ateşle.bademcikleri şiş,burnu akıyor,ateşten gözlerini bile açamıyor,devamlı ayaklarında salla uyut beni modunda,ve zaten olmayan iştahı hepten terketti kızımı.
dün gece avicenna hastanesine acile götürdük,uzman çocuk doktoru her gece varmış o hastanede,burdan evimize yakın olan o koca bayrampaşa devlet hastanesinide kınıyorum,acile gitsen bir tane uzman hekim bulamıyosun,üstelik koskoca bayrampaşada bir tane bile özel hastanede yok şöyle tam teşekküllü,
neyse bu kısımlardan çok dertliyim aslında ama yazmayayım şimdi,doktor ilaçlar yazdı ,üç güne geçmezse tekrar gelin detaylı tahliller yapar iğneye felan başlarız dedi,inş.geçer,şifa bulur kızım.
bu arada evdeyken ben çok fena hasta oldum beni doktora götürün diye sayıklayan,üstelik doktor amcaya söyleyin bana iğne versin diyen o pervin sanırım doktor amcamızın enine boyuna cüssesini görünce biras ürktü:P
ne diller döktük ama açmadı ağzını,mecbur kaldık bizde iyiliği için sedyede kol ve bacaklarını tutmaya,çok ağladı ama üzgünüm,doktorun bakabilmesi için yaptık öyle canım kızım.
doktorla olan diyoloğumuz ilginçti yalnız;ilk girdik odaya daha muayeneye başlamadan soruyo doktor peşpeşe soruları:
-evde hangi ilaçlarınız var,en son ne zaman ilaç aldı,hiç ilaç verdinizmi,herhangi bir müdahale yaptınızmı(soğuk duş aldırmak gibi)
bizim cevaplar şöyleydi;
-uzun zaman önce doktora gittiğimiz için evdeki ilaçlar bitmiş,hiç ilaç yok evde(bulunsa iyi olurdu ama koşturmacanın içinde kim bakıyo ilaç kutusunun içine normal zamanda),hiç ilaç verilmedi,biz ikimizde çalıştığımız için iş dönüşü ateşinin gittikçe arttığını farkettik,daha geç olmadan kaptık geldik çocuğu,
yaa işin espirisi bi yana,üzüldüm ben aslında bu sorular karşısında,ilgisiz vede beceriksiz gibi hissettim böyle tuhaf bi duygu bastı içimi,
işte öyle dün geceki ateş bugünde devam ediyor,sabah namazdan sonra ılık bir duş aldırdım,annemlerde şimdi,
ve ben kızım ateşler içinde yanarken,nazlanmak ve teselli bulmak için isteği annesinin kucağından onu mahrum bırakarak işyerindeyim yine,bugün aradım telefonda başladı ağlamaya,sen nere gittin anne diye,daralan içim dahada bir düğüm bağladı boğazıma.
az kaldı kızım az kaldı annen öpüp koklayacak seni doyasıya,ve istediğin zaman sarılacaksın sıkıca boynuna annenin,Allah'ın izniyle,
çoğu gitti azı kaldı..