canım o kadar sıkkınki;ama yazınca hafifledi sanki.

çünkü diye başlayan bissürü şey dolanıyo aklımda yine,

• mesela bu sabah işe gelirken pervinin kaşlarını çatıp sanki bana kızgın ve küskün o hali ve bakışı gitmiyo gözümün önünden,
• eşimin bugün izinli olup,kayınvalidem ve pervini parka götürecek olması ve onların yanında olamayışım,
• sağ kaşımın üzerinde dokununca acıyan bi baş ağrısı var bikaç zamandır,sinüzit oluşundan şüphe etmekle birlikte,teşhisi adına hiçbir çabam yok,doktora gitmek gibi,
• canım sıkkın olunca vücut kimyamın bütün dengeleri devre dışı kalıyo,ve bu devrelerin yerine abur cubur tıkınma ve atıştırma devreye giriyo,ki bu çok beni güçsüzleştiren bişey,
• param yok ve borçlarım var,ki görünenden çok daha sinir bozucu(dileğim yeni yıla borçsuz girmek)
• kpss de ciddi bi başarı elde etmek istiyorum körelmiş ve ümitsizliğe düşmüş cesaretim adına,
• büyük kardeşim zelihanın iyi bir işi olsun istiyorum,çünkü işsiz olduğu her an bütün sinirini benden çıkarıyo,beni çok kırıyo,yerden yere vuruyo adeta,ve ben kan bağımız dışında bütün bağlarımızın koptuğunu hissediyorum o an,çok canım acıyor çok,konuşmayı deneyemiyorum bil,çünkü bişey söylemeye niyetlenirken daha sen sus,senin hayatında herşey yolunda senin bişey söylemeye hakkın yok diyip bağırıyor bana,bende sesimi yükseltsem uzayacak mesele,bu yüzden tüm söylediklerini yutuyorum,geçen gün annemlere yürüdüm iş çıkışı,zeliha yemek yemek üzereydi,annem ablanada bi yemek getirin dedi(ki kendim kalkıp alırım istemem ayağıma birileri getirsin)daha annemin lafı bitmeden zeliha dediki;bütün gün çocuğuna bakıyoruz bide ayağına yemekmi getiricez dedi ve kendide yemedi,sırf bana bi tabak yemek getirmemek için,o kadar ağladımki o gece bütün gözyaşlarımı içime akıttım,kimseye bişey demedim,sabaha kadar ne uyudum ne bi lokma bişey yedim,
• bütün sülale de hayata pozitif bakan,mutlu,hiçbir derdi olmayan,ağırbaşlı,paso polyanna modunda olmaktan yoruldum sanırım,helede akraba ziyaretlerinde nasılsın,çalışıyorsun hala dimi dediklerinde,-evet diyişimin hemen ardından,-çalış çalış yığın paraları kenara oh diyişlerinde kanım donuyor sinirden,gülümseyerek susuyorum yinede,
• hayatımdaki biçok şeye yetişemiyorum,ev işlerine,yemeğe,kızıma,eşime,kendime,arkadaşlarıma,işyerinde işlerime,tatile,hayal kurmaya,çocukluğuma,gençliğime,,diye uzayıp giden yetişemediğim biçok şey,ve bazen eşimin şaka yaptığını düşünerek söylediği cümlelerine de sinir oluyorum ve çok kırılıyorum,ama gerginlik olmasın,aman yanlış anlamasın,aman üzülmesin,yada kırılmayı hakediyosun adam haklı diyerek uzun uzun susuyorum yine,hesabı kendime çıkarınca faturalar daha az tuzlu oluyo sanki,
• birine bişey söylemek istediğimde zaman bikaç dakikalığına dursa içimi boşaltsam sonra yeniden çalışsa saatler,diye hayal ettiğim bilim kurgu tadında hayallerimde olmuyor değil ara sıra,imkan dahilinde problemlerimi karşımdaki kişiye söyleyecek kadar cesur değilim ve olamıycamda biliyorum,öğrenilmiş çaresizliğime mahkumum ben,

son bişey daha yazmak istiyorum bana kendimi hatırladıkça iyi hissettiren bişey:bu sabah dost tv de işe gelmeden hemen önce 40 hadis sıraladılar ekranda birbirinden güsel,bi tanesinde şöyle bi ifade vardı anlam olarak; savaş içinde değilsen yani can güvenliğin varsa,sağlığın yerindeyse ve ailenin o günkü rızkını temin edebilmişsen sana dünyalar bahşedilmiştir,bunun gibi bi anlam yüklü ifadeyi düşündüm durdum,evet onca sıkıntı ve üzüntü dediğim şeyler nekadarda hafifledi bunu düşününce,sanırım dini ve manevi hatırlamalara daha sık ihtiyacım var,

bana dünyayı bahşeden O yüce Allah'a sonsuz şükürler olsun,evet bugün dünya benim dostlar :D