devam eden hallerim.

günlerdir dikkatimi başka şeylere yoğunlaştırıp bu üzerimdeki miskin hali dağıtma adına çeşitli yöntemler deniyorum,kurtulabildimmi dersem,hayır,geçici rahatlamalardan öteye ulaşmadı denemelerim,mesela romantik komedi tarzında üç film izledim bu hafta bide eşimle animasyon çizgi film izledik beraber(oldukça komikti).sanki herkes benimle ilgilenmek zorundaymışçasına bir ilgi açlığı yaşıyorum,derdimi dinlesinler,benimle gıy gıy mıy mıy oturuşsunlar istiyorum,aynı zamandada yalnız kalmak istiyorum sessizce,yani gizli bir ikilem gibi,birde kuşkucu ve karamsarım,geçen akşam konuşmamızda,eşimin ikinci bebekle ilgili söyledikleri(daha doğrusdu dayatmacı tavrınada ayrıca gıcık oldum)tamam bende istiyorum ikinci bi bebek ama hazır hissetmiyorum arkadaşım kendimi,ve korkuyorum üstelik hala,böyle gündeme sık sık getirişide sinir etmiyo diil beni,
arkadaşlarımla geçen pazar okulun pilav gününde buluştuktu,bissürü resim çektiler hala göndermediler,onlarada sinir oldum biras,(görüldüğü üzre çatmaya yer arıyorum),
çocuk yetiştirmek maddiyattan öte çok ciddi sabır ve özveri isteyen bişey,bunu pazar günleri evde kaldıkça daha bi yoğun yaşıyorum,ve herşeyi yapmak isteyipte hiçbişeye yetişemeyince sinir küpü oluyorum,bazen kızıma bile fazla tepki veriyorum,kızıyorum ona,işe geldiğimdeyse aklıma geliyor tüm bu kötülüklerim,kendimi dünyanın en beceriksiz annesi hissediyorum,Allahım yarıdm et bana,istediğim iyi bir kul,iyi bir eş ve iyi bir anne olmak istiyorum,ve çocuklarım iyi yetişsin istiyorum,kolejde okusunlar en az bir yabancı dil konuşabilsinler,bir müzik aleti çalabilsinler,herşeyden önemlisi dini bilgileride atm olsun,yani manevi ve dünyevi anlamda dolu dolu olsunlar istiyorum,işin ucu dönüp dolaşıp yine parayla akraba çıkmıyomu,bu durumada ayrıca bozuluyorum,zengin olsam mesela 5-10 milyar gelirim olsa hiç düşünmem üç diil dört tane bile çocuk düşünebilirim:)ama gerçekçi olduğumda istediğim gibi yetiştirememek endişelendiriyor beni,şimdi diyceksinizki annelerimizin paraları çuvallarlamıydıda bukadar çocuk sahibi oldular,şimdi ne desem bilmiyorum ama roller ağırlaştı biras daha,tek diyebileceğim kıyaslanacak ortam bile değişti,velhasıl yine karmaşalarda düşüncelerim,
pazar günü yurtdışındaki görümcemin eivini havalandırmaya gittik eltim ve kaynımlarla,ordanda markete gittik beraberce,ve gecede kayınpederim geldi köyden otobüsle(doktor kontrolü için)biras dikiş diktim,biras ütü,çamaşır,bulaşık,ve günlerden pazartesi ve işlteyim,uykusuz ve bitkinim,üstelikte şimdi farkettim düm teyzemin kuran okuttuğu aklımdan tamamen çıkmış,dolayısıyla onada özür borçlandım,halamıda aradım geçmiş olsun demeye ümraniyenin göbeğinde kene yapışmış kendisine,şimdi iyi şükür,,
dün eltimle konuşurken laf arsında çocuk meselesi açıldı,ben bir tane olsun istiyorum ama abin(yani kaynım)bir taneye bile daha hazır hissetmiyo kendini,çocuk felan istemiyo dedi,içimden gelçirmedim diil,eşimde biras geniş olsa kaynım gibi zamana bıraksa bazı şeyleri neolur demedim diil yalan değil,bunaldım çünkü gerçekten bu konuyu tekrar tekrar konuşmaktan,,üfff yoruldum düşünürken yine...