ayçiçeğim,kızıma,,

kızımdan ayrı geçirdiğim 35.saatin içinde bulunuyorum.dün sabah 8:30 otobüsüyle kayınvalidemlerin köydeki evlerine gönderdik pervini(annem ve kayınvalidem biras tatil yapmak istediler beraber)ikisi ve pervin gittiler.otobüste giderken ve akşamında annemi istiyom,babamı istiyom demiş durmuş kuzum,ama şimdi daha iyi dedi annemler sabah aradığımda.bahçedeki balkon çıkıntısına bi halı attık,elindeki oyuncağıyla köpürcük balonlar yapıp üflüyo şimdi pervin çok iyi dediler,daha şimdiden çok özledim onu,biras telefonu kızıma verdi annem bak bakalım kim arıyomuş dedi,sesimi dinledi ve anneçi aramış dedi,canım kızım,dört duvar arası sıkıştırılmış,adına ev denilmiş şu şehir zindanlarından çık istedik biras olsun babanla biz,insan ve betonlardan başkada yaşayan güsel şeyleri öğren istedik,bu yüzden hasretimizi bastırıp gönderdik seni ananen ve babanenle köye,kedileri koştur orada,kuzuların meelemelerini ezberle,kuş cıvıltıları doldursun rüyalarını,ineklere ürkek ve biras meraklı bakışlar savur,bahçede bir oyana bir buyana koştur,toprak ve temiz hava çek bolca içine,yanakları kırmızı köy çocuklarından arkadaşlar bul kendine,samimiyet dolu,pazarlıksız bol kahkahalı arkadaşlıklar,,
annen yanında diil kelebeğim,onca güsel anlarında olamadığı gibi,yine yok yanında,özür dilerim..