çaresiz bir gündü benim için

bugün bayram öncesi çalıştığımız son gündü,normalde öğle 13:00-13:30 arası çıkıyorum cumartesileri işlerimi halledip,ama araya dokuz günlük bayram tatili gireceğinden işlerimi bitirdim dediğimde bile bi iş çıkıverdi ve saat 14:00 e kadar işyerinden ayrılamadım,bu akşam için iftara davet almıştım üstelik,gerçi yemeklerin çoğunu dün geceden hallettiğim için çokda endişelenmedim,bi pilav salata bide patlıcanlarını kızartıp iç malzemesinide hazırladığım musakkayı tepsiye dizecektim,ve akşama kadar yapabilirdim,endişeye gerek yoktu yani,,beni asıl düşündüren 10 gün önce yıkama fabrikasına verdiğim halıların cuma gecesi gelecek denilmesine rağmen cumartesi olmasına karşın gelmeyişiydi,inş.akşama kadar gelir,yoksa misafirleri nerde ağırlarım bilmiyorum,havada serinledi ve gelecek olanlardan birinin ikiz bebekleride var,,
neyseki iş çıkışı eşim beni almaya geldi,ve vakit kaybetmeden bişeyler yapmaya başladım ve kayınvalidem sen işlerini yaparken pervin burda kalsın daha rahat yaparsın dedi,büyük görümcemde ordaydı (camlarını siliyordu kayınvalidemin)eşimde o zaman bende sana yardım edeyim aşağıda dedi ve eve geldik beraberce,biz daha bişeylere başlayalı 10 dk olmuştuki yukardan kayınvalidem telefon etti,eşime biras yukarı gelmesini söyledi,eşim yukarı çıktı ve bi 5 dk.sonra pervinle beraber indi aşağı,pervin ağlıyordu,susturamıyordum bişeyden korkmuş gibiydi,eşimse beni telaşlandırmamaya çalışarak bişeyler arıyordu,bulamayınca sakin olmaya çalışan bir ses tonuyla "pervinin sağlık karnesini versene" dedi,o an ne düşünmem gerektiğini felan karıştırmış bi halde karnesini verdim ve ne oldu diyebildim sadece,yukarda bir anlık dalgınlıkla bide bakmışlarki kayınpederimin kalp hapları(herbir tanesi bulgur tanesi büyüklüğünde,ve çok etkili direk kana karışan bir hap)pervinin kucağında yayılı haplar ve pervin hapın kutusuyla oynuyo,içip içmediğinide bilemedikleri için bi hastaneye götürelim demişler,burdaki hastaneye götürdüler , ama b.paşa dev.hast.çapaya götürün hemen demiş,ve çapa tıp fakült.hast.acile gitmişler (kayınvalidem ve eşim)ben evde hala şoktayım,ev birbirinin içinde ve kollarım boşaldı hiçbişii yapamıyorum,,
hemen acile alıp kan testi yapmışlar bide kalp atışları için makinaya bağlamışlar yaklaşık bir saat kadar,yavrum çığlık çığlığa eşimle kayınvalidem zor zapdetmişler,saatler ilerliyordu ve eşim aramadı hiç beni,ben arayıncada meşgule attı,o an ağladığımı hatırlıyorum,(Rabbim kimseleri evladıyla islah edip imtihan etmesin inş.)en sonunda aradı ve iyi olduğunu hapları yutmamış olduğunu söyledi,hamdolsun bunları duyunca kendime geldim,ve ikindi gibi halilar geldi 18:00 gibi pervin ve bi yarım saat sonrada misafirler geldiler,kapıda pervini görünce sarıldım ağladım ona(sapsarı olmuştu benzi korku ve yorgunluktan,karnı acıkmış,uykusu gelmiş,bezi kirlenmiş ve öylece baygın baygın bakıyordu)rüzgarın önünde savrulan kuru bir yaprak gibiydi,,hemen ihtiyaçlarını giderdim ve uyuya kaldı,,misafirler geldiğindeyse yetiştiremediğim birkaç şeyi sağolsun gelen arkadaşlara yaptırdım(sofranın içeri kurulması ve salata gibi:)yaklaşık 11 kişi felandık sanırım iftarda(çok şükür bu gecede bitti hayırlısıyla,nereye nasıl kıvrılıp yattım hatırlamıyorum bile,sahuraysa kalkabilmiş olmam ayrı bir lütuftu sanırım,çünkü kafamın içi zonklayıp duruyordu ertesi gün bile,,
Allahım sen beni,tüm ailemi,sevdiklerimi ve tüm mümin ve müslümanları koru,ve bana vermiş olduğun emanete(pervine)en iyi şekilde sahip olabilmeyi nasip eyle,amin,,,