biras canım sıkıldı dün yine...

pazartesi,salı derken hafta ortası geldi yine,dün eşim geç gelecem annene git ordan alırım dönüşte sizi dedi,bende evdeki taze fasulye yemeğinide alayım madem bozulmasın orda yeriz niyetiyle önce eve uğradım,gidince bide gördümkü kayınvalidemler halıları çıkarmışlar emine ablamla yıkamaya çlışıyolar,tabi bide kayınvalidem niyetli üstelik evde yimekte yokmuş,zati bacaklarıda ağrıyo,hasılı kelam çıkar çorapları sende bi el at zeynep diye dürtmeye başladı içimdeki vicdan,görümcemle ikimiz,yıkadık halıları ama saat 8:30 gibi artık az kaldıydıki ben gider dedim,daha annemlere gidecem,hemen eve inip üzerimi değişip yürüdüm annemlere,karnım zil çaldığına hemen yimek yedim,sonra zelihanın durumuna üzüldüm yine,nolcek bu böyle,çok takıntılı biri inan,saplantıları yüzünden üzüp kırıyo hepimizi,çocuk gibi diyemiycem yaptığı çocuklukta değil,aslında bi psikologa gitmeli bence,meryemle anaokulu açcaz diyoda bişey demiyo,bide dün anneme destek olmuyosun paralarını mezaramı götürcen diye söyleniyosu,yerin dibine geçtim inan,kadın senelerini vermiş çalışmış,sen onun kazancından böylesiner arsızca vede umarsızca nasıl hesap sorabiliyosun,vede annem sonuna kadar haklı bence çünkü böylesi bir iş tecrübe vede girişkenlik ister davulun sesi uzaktan hoş geliyor tabi,emanet çocuklara bakmak kolaymı sanki,insan kendi çocuğunu bile koruyup kolayamıyo yeri gelince,dün babam bide bi arkadaşına iş görüşmesine götürcekti sabah,inadından gitmedi,herşeyi böyle kabakuvvetle halledeceğini düşünüyo,hemen kendine uzatılan eli ısırıveriyo,konuşulmuyo bile onla sanki kendi başına bi devlet vede dünya onun etrafında dönüyo,ünzile sana bişii itiraf etmek istiyorum,aslında maddi olarak bi kira gibi gelirimiz felan olsa çalışmam,vede kızımı kendim büyütürüm,onun yanında pervinde agresif,laf anlamaz olacak diye korkmuyor değilim inan,zati biliyosun,ikinci bebekten sonra çalışmayı düşünmüyorum,