Çarşamba, Şubat 10, 2010

smile again for me.


tekrar gülümsemeni istesem,
seni şu hayatta en çok ağlatan bu adama,
bi şans daha verebilirmisin,
yine severmisin beni eskisi kadar,
ellerimi tutup güzel günlerimizdeki gibi,
artık yalnız değilsin,
ben varım diyebilirmisin,
unutup acı veren gerçekleri..
yüreğine batan,sebebi olduğum bütün dikenleri,
ellerimle toplardım,
yeniden beni sevebileceğin ihtimali olabilseydi eğer..
kelimelerin bittiği yerde,
üzgünüm desem sana sessiz çığlıklarımla,
ah,sevdiğim kadın,
bilsen nekadar pişmanım,
senin için delicesine atan bu kalbi taşırken yüreğim,
seni sevdiğimi bikez bile söyleyemediğime..
(zeynep melike)

2 yorum:

tugbatugba dedi ki...

wowo wow woww unnim sen iyice döktürtmeye başladın kıssss :)) süperdi...
döndüğüme bende çok sevindim. bu akşamda ruyamda koreye gidiyordum zaten :))) en azından ruyamda ben gittim. yaw kocaları sit. bırakıp bizmi gitsek koreye :PPPP herkesi görrümüyük acep hiçde böyle bir yere bağlılığım yoktu ilk defa birşeye bu kadar bağlıyımdır normalde şıpsevdi bir insanım haaa :P
özlemişim zati senide...
dün kore yemeklerinden bahsettim bir cemaatte bana delimisin sen didilerr :(((
ben maalesef unutkan bir insanım ve çok fazla kelime aklımda tutamıyorum... senın kadar gelişemesemdeeee birkaç kelime bende de çıkar :)
öptüm anacımmm muck mmuck

nevbahar01 dedi ki...

kız ne güzel bir resme bakıp bu kadar güzel empati ile harika bir yazı çıakrman. tebrik ederim seni ve kocaman öperim yanaklarından...