ve ben.

günlerdir üzerime yapışıp kalmış rehavet ve sıkıntı dolu günler,ve o günler içinde herşeye alınganlık yapan,herşeyi kafasına takan ben,artık geride kaldı diyemesemde,bugünlük ortalarda gözükmediler:) yani demem oki uzun zamandır yaşayamadığım bi çocuk heyecanı bastı üzerime,içim içime sığmaz bi halde ve gözü gözüme değene gülümser vaziyette geçirdim bugünü şükür:)
düşününce işte şundan dolayı diyebileceğim bişeyde yok aslında,ama çok şükür iyiyim bugün,sanki uzun aradan sonra güneşin ışıkları içimde biyerleri sebepsizce ısıttı,baktiğim her kare fotoğraf anlam kazandı bugün bakışlarımda,
şimdi sadece diyebileceğim aklımdaki onca kararsız kalan şeylere rağmen,mutluyum elhamdülillah,