gözlerinin içi gülen bi yazı:D

bi kaç gündür ev işleriyle uğraşmaktan biras bedenim yorgun,ama şükür ki uzun bi aradan sonra ruhum dinlenmiş,çünkü biliyorum ki huzursuz bir iç dünya,kapatıyor seni en derin yerine yüreğinin,ve dış dünyadan bihaber tatsız tuzsuz yavan yaşayıp gidiyorsun hayatı,günlerce uyusanda ne fayda,yorgun olan ruh olunca,bütün gece gözünü kırpmadan nöbet tutuyor bedeninin başında,işte bundan seviniyorum iyi oluşuma:),
içim dün akşamdan beri,sağnak yağmurlarla yıkanmış ve ardından gökkuşağı çıkmış sıcak bi yaz sabahı gibi,anlamını bilmediğim ispanyolca bi şarkı var dilimde şimdi,işleri yaparken bi yandanda hayal kuruyorum masuscuktan:)çevremdeki insanlara karşıda algılarım daha açık,farkediyorum,mesela dün akşam görümcemin oğlunun yaş günü için hediye bakmaya girdim bi mağazaya,önce ailesi alışverişe dalmış,bi oğlan çocuğu ilişti gözüme,kendi kendine merdivenleri hoplaya zıplaya çıkıp geri inişi,ve bunu yaparken kendi kendine konuşması,gülümsetti beni,sonra bayan bölümüne çıktım ikinci kata,yanlarından geçtiğim bir çiftin diyoloğuna güldüm bu seferde,bayan sanırım biras kararsızdı benim gibi:)ve erkeğinde daha fazla bir bluzun başında beklemeye tahammülü yoktu,ve bayana diyorduki,biliyormusun benim beşkardeşlerle akrabalığım var,sen tanıyormusun onu,kızda anlamamazlığa vererek devam edince kıyafetlere bakınmaya,bu sefer erkek olan,ama bu bildiğin dondurmacı beşkardeşler diyil,başka beşkardeş,diyip bi yandanda bi elini kaldırmış işte bu beşkardeş benim akrabamdır diyordu,kadında kıs kıs gülüyordu bu cümleye göz ucuyla sanki benim gibi:)sonra çocuk giyim katına çıktım ordada genç bir aile geldiler,bir kızları vardı üç-dört yaşlarında,ince bir mont tarzı bişey bakmaya gelmişler sanırım,görevli şu an yok elimizde diyince bu sefer adam çıkmak için hamle yapsada kadın cicili bicili kıyafetlere daldı gitti,bir pantolon aldı üstüne bluz uydurmaya çalışıyo adam aceleci biras.üstüne evden bişey uydurursun hadi çıkalım diyo,ama adamın aceleciliği kadar rahat tavırlarda kadın,onlar öyle konuşurken kızlarıda bir elbise bulmuş,sürükleye sürükleye getiriyo ve babacım bunuda alalım diyo,adam kimseye çaktıramadığı iç dünyasında huzursuzluğun en alasını yaşıyo belliki,onlar gittikten sonra bi yarım saat daha oyalandım ben mağazada,sonra çıkışta yine gördüm onları,anlaşılan oki yarım saatte anca iki katı inebilmişler,adam hala hadi diyodu sanırım:)
aslında bu yazdıklarım sizlere anlamsız ve gereksiz gelebilir,ama ayrıntıları atlamadıkça daha mutlu ve huzurlu hissediyorum kendimi,eve dönerken köprü altında gördüğüm çingene çocuklarının yalın ayak çöpleri karıştırıp,kıyafetleri bir o yana bir buyana savuruşlarını seyretmek,parkın kenarına büzülüp,yere serdiği gazete kağıdının üzerinde bir iki çetik ve başörtü satmaya çalışan ninenin gözleri..ve bunun gibi ayrıntılar.bunlara şahit olmak beni dünyanın sadece kendi etrafımda dönmediğini daha bi farkettiriyor,diğer insanlara vakit ayırmak yada onların derdini düşünürken kendinizi bulmak,tam olarak anlatamadığım bi konu aslında bu,,neyse çok uzattım sanki:)
büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öperim,Allahaısmarladık.(böyle bitiyordu eskiden mektuplarımız,yazıyı bitirmek üzereyken aklıma geldi,bugün bende böyle bitirmek istedim,seviyorum sizi güsel insanlar:D
yarım değil cümlelerim artık..
sonsuz kere şükür ki; mutluluk fiilinden,umut deryası cümleler kuruyorum mavilere bugün..