ilk kez bir kırlangıç yuvası gördüm ve hayran kaldım tek kelimeyle diyebilirim,o çamuru böylesi şahane şekilde oluşturup üstelik tavanda asılı halde yapabilmiş olmalarını görünce birde,Rabbimin diğer canlılara ihsan ettiği o içgüdüsel yetenekler geldi aklıma,şükrettim bolca bu güselliği bahşedene,resmini çektim ,pek belli olmasada yuvada yavrular var ve anne kırlangıç yuvasına telaşla uçmak istiyor bizi görünce birasda korkarak tabi,etkilendiğim duygusal bir olaydı benim için,paylaşmak istedim,her nekadar yeterince uygun kelimelerle ifade edemesemde:)
Hep çocuk mudur insan yüreğinde? Düşleri denizleri aşacak kadar nemli,puslu, tahta arabası arkasında çeke çeke yürür mü yollarda? En güzel günleri henüz yaşamadıkları mıdır,yoksa çocukluk düşleri mi?
Cumartesi, Mayıs 30, 2009
gönen barajı pikniğimizden.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder