Feridem..

bugün öğle saatlerinde bankaya çıkmam gerekti,ve bende yaklaşık 10 dakika uzaklıkta çalışan lise arkadaşım ferideyi de görmek istedim bi vesileyle(yaklaşık 5-6 yıldır nette görüşüyoruz,ama işten dolayı yıllardır karşılaşamamıştık)dedim ben bugün görecem arkadaşımı bi 5 dakikalığına da olsa,nette yazdımönce haber verdim,iki bankadada işimi hallettikten sonra gittim yanına,bi 20-25 dakika kadar eşden dosttan,çocuklarımızdan muhabbet ettik,muhabbetin yanında sıcacık birde çayını içtim(dostun elinden olunca çayına bile doyulmuyorki,muhabbetine doyamayışımı siz düşünün artık:)o kadar özlemişimki onu,koşturur gibi yaşadığımız bu adına yaşamak dediğimiz şeyde,tadı tuzu bence dostlarımız hayatımızın içinde,onlarsız çok yavan ve bi o kadar eksik her bi yanımız,ve uzun zamandır kendime dair almaya ve uygulamaya çalıştığım radikal kararlarıma bir yenisini daha ekledim bugün,feridemi ziyaret ederek,evet artık dostlarımın hatırını daha sık sorucam,dertleriyle dertlenip mutluluklarıyla sevineceğim,biliyorumki kolay dost olunmadığı gibi herkestende dost olunmuyor,bu yüzden sahip olduklarımın kıymetini bilip şükretmeliyim,,
**feridenin boyu 1,78 dir,lisedeyken hepimizden uzun oluşuna çok üzülürdü,hatırlıyorum hiç topuklu ayakkabı giymez,bizim yanımızda dizlerini hafif bükerek dururdu,oysa ben hayranlıkla bakardım boyuna(keşke bende 1,78 olsam diye)birde resim yapma tutkum ondan geçmiştir bana,karakalem resimlerini öyle hissederek yapardıki,dokunsanız resimdeki portrenin bakışları titretirdi içinizi,sanki resimden çıkıp size dokunacakmış gibi,,
esprili,duygulu,içinde fırtınalar esse kendi başına göğüslemeye çalışacak kadar cesur bir kadın o şimdi,
hayatında hayırlar çıksın karşısına hep,eşi,oğlu ve tüm sevdikleriyle güsel bir yaşam diliyorum inş. feridem'e...