içimden sızıpta taşan bikaç cümle.

dün akşam iş çıkışı annemlere gittik,zile basacaktıkki babam çıktı bina kapısından,ayak üstü bi 5 dakika felan muhabbet ettik,ticaret ruhu ve kafasına onun gibi sahip olamadığım için biras incitti beni aslında sözleri,büyük hayaller kuruyor ve onun hayallerini benim gerçekleştirmemi bekliyor,yada kardeşlerimin,oysa atladığı bişey var,hayatta herkes fıtratına göre meslekler ediniyor,şimdi bu sözü edincede yıllar önceki annemin lafı geldi aklıma "o kadar okudunuz bi doktor olamadınız"demişti şakayla karışık bi keresinde,doktor olmanın zorluğu yada tıp bölümünün bilmem kaç puanlarda oluşundan öte ben asla doktor olmak istemedimki,bikere beni kan tutar,hastaneye mecbur kalmadıkça gitmekten bile tırsabilirim,yani o mesleği yapacak yürek yok bende,,bazen karşındakine halini anlatacak söz bulamamak çok can sıkıcı olabiliyormuş,anladım,,
aynı şeyleri kardeşlerimdede yapıyorlar,yani istedikleri bizler için en iyisi biliyorum ama farkında olmadan ruhumuzu incitiyorlar,özgüvenimizin en can alıcı noktasına bi yumruk indiriveriyorlar cümleleriyle,mesela ortanca kardeşim 25 yaşında,evde olduğundan bu aralar kumaşları kesip dikip nebiliyim bişeyler yapıyor kendini mutlu edecek,hobi yani,geçen annem kızmış boş işlerle geçiriyorsun vaktini bidaha yapmayacaksın diye,bi tane ip almıştım abla bebeklere saç yapmaya onuda yeni ipi israf etme dedi elimden aldı sakladı,sende ip varmı dedi bana,o kadar üzüldümki,kardeşimin mutlu olmasından daha mı önemliydi bir yumak ip,kardeşimin biçok zamanlar kendini savunma modunda çıkışları vardır tartışma anlarında,hep bu çocukluktan gelen bastırılmışlıkla ilgili biliyorum,biliyorumda benden gayrısına bildiremiyorum,herşey içimde,karakutu gibi yüreğim,canım ailem,bize karşı çoğu zaman empati yapmamanıza rağmen herbirimiz gözbebekleriniziz,bizleri sevdiğinizi biliyorum,ve bizler için mükemmel hayaller kurduğunuzu,iyiki vede şükür ki varsınız hayatımızda,
**ah geçiyor yine yıllar onca derin çizikler bırakarak ruhumuzda,...