Artık karşılaştığımız insanların çoğu kilo verdiğimizi veya aldığımızı söyleyerek konuşmaya başlıyor. Uzun süredir görüşmemiş olsak da konuşma bu sözlerle başlıyor nedense. Oysa onca zamandan sonraki ilk karşılaşmamızda daha derin cümleler kurarak sohbete başlamamız gerekmez mi?Gözlerimizin içine bakıp, oralarda, daha derinlerde yer tutan bir duyguyu anlamak, kilo alınıp alınmadığını anlamaktan daha zor.
“Birbirimizin içine bakabilmek” yetisini kaybettik.
Bu yüzden de bir bakıştan anlaşılabilecek özelliklerimizle başlıyoruz konuşmaya.
Peki bir dostu sokaktaki herhangi bir insandan ayırt eden şey nedir?
(T.tufan'dan)
3 yorum:
haklı bir konu... biz insanoğşlu olarak sanırım ileitşim problemlerimiz var.
önemsiz gibi görünen önemli bir konuya parmak basılmış... Yorumumla basitleşmesin, her şey ortada...
dehşet doğru bir tespit olmuş :) bunu bende hep düşünürdüm ve bu tür şeyler söylediğimde insanlar beni deli sanardı.. o kadar alışılagelmiş ve normal karşılanır olmuş ki insanların dış görünüşleri ile onları sevmek ya da aşağılamak.. ilk etapta dış görünüş diyenlerle de ben yapamıyorum be üstad..
Yorum Gönder