bir "Rabia" düşlemesi

…gün içerisinde radyoda dinlemişti,İstanbul da bir spor merkezinde kutlu doğumla ilgili güzel bir organizasyon yapılacağını,,büyük bir heyecanla “keşke bizde katılabilsek” deyiverdi rabia ,,
aradan çok geçmemişti ki çalan telefon,odadaki sessizliği bozuvermişti,,arayan eşiydi ve kutlu doğum haberini oda almış , katılalım mı böyle bir geceye bizde ,ne dersin demek için aramıştı onu,,
hiç terettüt etmeden evet diyiverdi,yüzüne yayılan bi tebessümle oda eşine,,
peygamberin doğum haftasını kutlamak,üstelikte yürekleri coşkuyla bir atacak olan müminler arasında,,çok heyecanlandı rabia bunları düşününce,,
ve kalpten bi şükürle rabbine,okunmakta olan ikindi ezanına kulak verdi sessizce,,
…akşam olmuş rabia çoktan hazırlanmış,heyecanla bekliyordu kapının çalmasını,göz ucuyla da ara ara perdenin ardından sokağın girişine bakıyordu,evet gelmişti eşi nihayet,kapıyı açtı hemen ve onlarla beraber gelecek olan üst kattaki kayınvalidesi ile eşinin kız kardeşine seslendi merdiven arasından,,herkes kısa sürede arabadaki yerini almış yola koyulmuşlardı,gidecekleri yol uzun olmamasına rağmen oldukça erken çıkmışlardı aslında,ama olsun,böyle bir gece için salon yeri oldukça kalabalık olmalıydı,erken gidip içerde bir yer bulmalılardı,,,
…trafik yoğundu fakat bir saat kadar erken varmışlardı yinede salona,,”Allahım ne tarifsiz bir güzellik bu Ya rabbim dedi” rabia içinden,ve daha şimdiden ne büyük kalabalık,,
erken gelmiş de olsalar oturmaya yer bulamamışlar ayakta bekliyorlardı arkadaki birçok kişi ile beraber,,
…gösteriyi orada ,bir yere ayrılmadan nefessiz ve de gözyaşıyla izlemişlerdi içerdeki herkes gibi,ve tadına doyamadıkları bu kutlama bitmek üzereydi ki , görevli kişiler kucaklarındaki gülleri dağıtmaya başladılar içerdekilere,rabia çok heyecanlanmıştı,onun kokusunu bir gülde duymak böylesi bir gecenin ne güzel hediyesi diye düşündü ve beklemeye başladı,bir tanede bana lütfen diyerek sessizce,,yanından geçip giden güller protokolden geriye doğru dağıtılıyordu ki,arkadakilere verilemeden güller bitmişti,,gül kokusunun içinde gülsüz kalmak,içini acıtmıştı rabianın,ve yüreğinden Rabbine bir dua etti o an ”Rabbim bizleri böylesi bir geceye katılmakla lütuflandırdın hiç aklımızdan geçmezken,bu güller arasında da nasipsiz bırakma bu kulunu”diyiverdi,,
…ön koltuklardan birinden kendine doğru güsel yüzlü genç bir bayan geliyordu tebessümle,ve rabianın yanına vardığında gözlerine bakarak şöyle dedi:”ben annem içinde bir tane gül almıştım ama o bundan habersiz zaten bir tane almış dağıtılırken,şimdi sizde hiç yokken iki güle sahip olmak istemem,dilerseniz birini size vermek istiyorum”
…anlatılmaz yaşanır bi sessizlikle sadece Allah razı olsun diyebildi,gülü alırken,,
…içine derin bi gül kokusu çekti sonra ,ve “çok şükür Allahım,şükürler olsun”kelimeleri dökülürken dudaklarından,akan gözyaşları gülü ıslatmaktaydı,,
(DÜŞLEYEN:ZEYNEP MELİKE)