Daha çocuk dünyaya gelmeden anne babalarda çocukları ile ilgili birtakım hayaller başlar. Onlar için en iyiyi yapabilme kaygısı ve heyecanı kaplar anne babaları. Bu duygu hemen her ebeveynde görülebilecek çok fıtri bir duygudur. Ancak bu duygu çok zaman doğumdan sonra da devam ederek ebeveyni birtakım hatalı davranışlara iter. Şöyle ki ebeveynler, iyi anne-baba kategorisinde anılırlar. İyi anne babalar çocukları için her şeyi yapmaları gerektiğine inanırlar. Yemeklerini yedirme, ayakkabılarının bağcığını bağlama, çocuğun ödevini yetiştirme, okula geç kalınca derse yetiştirmeye çabalama, arkadaşları ile kavga edince onları barıştırmaya çalışma, kalemi kaybolunca yenisini alma vb… Birçok hatalı davranışlarda bulunurlar. Bu şekilde davranırken genelde iyi niyetlidirler; ancak çocuklarının sorumluluk bilinçlerini fark etmeden ellerinden alırlar. Örneğin; geç kaldığı zaman sürekli babasının özel arabasıyla derse yetiştirilen çocuk vaktinde uyanma sorumluluğunu, eşyalarını kaybettiği zaman hemen yenisini elde edebilen çocuk, eşyalarını muhafaza etme sorumluluğunu öğrenemeyecektir. İyi anne babalar çocuklarının yaşayarak öğrenme fırsatlarını ellerinden alırlar. Oysa çocuk, sorumluluğunu yerine getirmediği zaman sonucuna da kendisi katlanmalıdır. Çocuk ancak bu şekilde zamanla oto kontrolünü sağlayabilecek ve sorumluluklarını bilecektir. Bu sebeple çocuklarınızın yaş dönemlerini dikkate alarak onlara birtakım sorumluluklar vermeli ve sorumluluklarını yerine getirmedikleri zaman sonucuna kendilerinin katlanmalarını sağlamalısınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder