pervin için yaptım:)

cumartesi akşamından başlıyim anlatmaya,akşam bildiğin üzere pervinin doğum günüydü,dolayısıylada annemler kayınvalidemler görümcemler derken sadece aileyi çağırdık beraber olalım diye,aslında bi nebze olsun pişmanda olmadım değil,çünkü bikere çok geç geldiler herzamanki gibi saat 10'a geliyodu heralde,kelebeğim zati erken uyumaya alışık çok yoruldu daha kimseler gelmeden uykusuda geldi,bide malum büyük görümcemin oğlunu bilen bilir bilmeyenlerede tarif gerekmiycek derecede bitirim bişey,insana huzurla bir bardak çay içirmez diyim ben kısaca zahit için,ayşe ablamın kızıda(diğer görümcemin kızı oda)rüveyda,oda tek çocuk büyümüş olmaktanmıdır yoksa aşırı müsamahalı davranılmaktanmıdır bilmem çok şımarık,kıskanç ve çözülmesi zor bi çocuk,yani şöyle diyim cumartesi gecesi pervini kıskandilar birbirlerini kıskandılar ,ortalık çığlık ağlama sesleriyle inledi,üstelikte ben pastayla pervinin resmini çekecektimki bide zahit tabağa atlamazmı,pastaya bişii olmadı ama bana gelenler geldi yinede kimselere o gece vesilesiyle belli etmemeye çalıştım ama çok yıprandım vede sinir oldum diyebilirim,almanyadaki diğer görümcemlerde gelmişlerdi cumartesi gecesi,herneyse eşimde bissürü şeylere sinir olmuştu sanırım çünkü onunda suratından düşen bin parçaydı,velhasıl bidaha parti marti düşünmüyorum böyle,alırım bi pasta kızımla eşimle keserim,oturur sessiz sakin yerim,ne geceydi o öyle sanki mahalle kavgasının ortasında kalmış gibiydi ev,neyse bitti gitti inş. şükür diyim,,,(bu arada kızıma gelen hediyeleri ve kestiğimiz pastalı resmini eklerim bi ara:)