Zaman öğretiyor eğriyi doğruyu insana,kimsesiz sularda boğuşurken dalgalarla,bir el uzatan dahi bulamayınca hissediyorsun acının en can yakanını,-uzun zamandır sakindi sular,beni geriye çekip çekip aynı hızla kayalara çarpmamıştı deniz ne vakittir,,,
bir ihanet hissinde boğulur gibi olmayalı uzun bi zaman geçmiş olmalı,,
kreması bozulmuş bir yaş pasta ekşiliğinde şimdilerde hayat benim için,,
anlam çıkarmaya çalıştığım tüm sözlerin içi bomboşmuş meğer,
yorgunum,uzun uzun susmak geliyor içimden,,
ve ağlarken kimse görmesin gözyaşlarımı istiyorum,,
ve yine otuzumda ben,yalnız ben,şu dünyada yapayalnız ben,,
