geçmişe dönüp deşmeyeceğim yaralarımı bana acılar değil,taze umutlar lazım bu uzun yolda.
sadece söyleyeceğim kendime teşekkür etmek istiyorum birkez daha kararlılıkla yüzleştiği için her bir şeyle.
bugün günlerden muharrem10.
aşureler yapılıyor,dağıtılıyor mahallede,
akşam bende yapacağım,ama hiç canım istemiyor şükür,ne sabah kahvaltılarındaki tostları ne de sokaktan simiiit diye bağırarak geçen simitçinin çıtır simitlerinin kokusunu...
şimdilerde huzur var şükür bende..
(birde liseden bir arkadaşı gördüm bugün.oldukça kiloluydu,bugün ki halini yolda görsem tanımazdım inan,daha bir azmettim yani)
bu kez son kararım,sop son inş...
yaza görüşelim
hatta hergün görüşelim.
bundan böyle sabahları burda yazacağım.Hergün benden birşeylerokuyabilir isteyen olursa :)
yarın sabaha dek hoşçakal yağmur,rüzgar,insanlar ve ben.
.
Hep çocuk mudur insan yüreğinde? Düşleri denizleri aşacak kadar nemli,puslu, tahta arabası arkasında çeke çeke yürür mü yollarda? En güzel günleri henüz yaşamadıkları mıdır,yoksa çocukluk düşleri mi?
Cuma, Ekim 23, 2015
Perşembe, Eylül 27, 2012
özledin mi beni ?
uzun zamandır yazmamak adına bahanelerle geçiyor günlerim,hızlı ve bir o kadar aynıya yakın..
kalabalıklarda daha çabuk tükeniyormuş ömrün,vatan caddesinde akan arabaların da ötesinde,akan insan selinin ortasında anladım kalbimin daha hızlı attığını..
sana yazıyorum uzun aradan sonra,ve bir parçada kendime belki..
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)